اقامت دائم کانادا چه مزیت‌هایی دارد، ما چه مسئولیت‌هائی داریم؟
حامد از لندن انتاریو: من در یکی از دانشگاه‌های کانادا در مقطع دکترا تحصیل می‌کنم و تا چند ماه آینده فارغ‌التحصیل می‌شوم.من قصد دارم برای اقامت دائم، کانادا را انتخاب کنم، اما نامزدم که در آمریکا مشغول تحصیل است، اقامت در آن کشور را ترجیح می‌دهد. به همین دلیل، در حال سبک و سنگین کردن مزایای اقامت در این دو کشور هستیم.سوالی که از شما دارم این است که گرفتن اقامت دائم کانادا چه مزیت‌هایی دارد و در صورت اقامت، چقدر باید مالیات بپردازم؟
پاسخ: رویا گلسرخی، مشاور امور مهاجرت – کانادا
ابتدا امیدوارم شما و نامزدتان هر دو زودتر درس‌تان را تمام کنید و زندگی مشترک‌تان را در کانادا یا آمریکا آغاز کنید. پاسخ به پرسش شما جزئیات بسیاری دارد که در قالب این مطلب نمی‌توان به همه آنها پرداخت. من در این مطلب سعی می‌کنم خلاصه مهم‌ترین مزیت‌های داشتن اقامت دائم در کانادا و نیز توضیحاتی درباره‌ی مالیات در کانادا را ارائه بدهم.
با این توضیح که شما می‌توانید اطلاعات دقیق‌تر درباره‌ی هرکدام از این موضوعات را از متخصصان و کارشناسان همان رشته سوال کنید.
اصولا دارندگان اقامت دائم کانادا مشمول تمامی مزیت‌ها و تعهدات زیر می‌شوند:
انتخاب محل زندگی
دارندگان اقامت دائم و افراد تحت تکفل آنها می‌توانند در هر کدام از ۱۰ استان و ۳ قلمروی کانادا زندگی، کار و تحصیل کنند.
استفاده از خدمات آموزشی
دارندگان اقامت دائم از حق آموزش رایگان تا سن ۱۸ سالگی در سیستم مدارس دولتی کانادا برخوردار هستند. در ارتباط با تحصیل در دانشگاه نیز، هزینه‌های شهریه برای دارندگان اقامت دائم، در مقایسه با دانشجویان بین‌المللی، به شکل چشمگیری پایین‌تر است.
, برای مثال، نرخ شهریه دانشگاه مک‌گیل برای سال تحصیلی ۲۰۲۰-۲۰۱۹، برای ساکنان کبک ۲,۵۴۴ دلار، برای سایر کانادایی‌ها ۷,۹۴۰ دلار و برای دانشجویان بین‌المللی، بسته به رشته‌ی تحصیلی آنها، بین ۱۸,۱۱۰ تا ۴۸,۷۴۷ دلار است.
پوشش‌های خدمات اجتماعی
دولت‌های فدرال کانادا و استانی این کشور برنامه‌های بسیار گسترده‌ای برای حمایت اجتماعی از مردم به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر دارند.
کمک هزینه‌های مخصوص کودکان برای خانواده‌هایی که درآمد آنها از یک حد مشخصی کمتر باشد یا همان Child Benefit یکی از آنهاست. حمایت اجتماعی از سالمندان و ارائه خدمات مورد نیاز آنها، وام‌های طولانی مدت بدون بهره یا بهره بسیار کم دانشجوئی، ارائه خدمات حمایتی به زنان بی‌سرپرست بخش‌های دیگری از این خدمات هستند.
این مطلب را هم ببینید دغدغه‌های انسانی یک خانم کانادائی برای دوست پناهنده‌اش در کانادا
خدمات مربوط به مراقبت‌های بهداشتی
دارندگان اقامت دائم، واجد شرایط پوشش مراقبت‌های بهداشتی همگانی استانی هستند. با آنکه خدمات درمانی Medicare تحت شمول قانون فدرال است، هر استان و قلمرو برنامه سلامت عمومی خاص خود را به اجرا می‌گذارد و برخی از آنها، یک دوره انتظار خدمات درمانی را برای ساکنان جدید، در نظر می‌گیرند.
در هر جایی که دوره انتظار برای ساکنان جدید اعمال گردد، دولت حتی در موارد اورژانسی، مسئول پرداخت کل هزینه خدمات درمانی، از جمله هزینه‌های بیمارستان است.
در حال حاضر، در ۶ استان، پوشش «فوری» خدمات درمانی برای ساکنان تازه‌وارد دارای اقامت دائم، ارائه می‌شود. این استان‌ها به ترتیب از غرب به شرق عبارتند از آلبرتا، منیتوبا، نیوبرانزویک، نووا اسکوشیا، جزیره پرنس ادوارد و نیوفاوندلند و لابرادور.
در این مناطق، افراد پس از اینکه مدارک لازم دال بر اقامت در استان را ارائه می‌دهند و برای دریافت کارت سلامت اقدام می‌کنند واجد شرایط شناخته می‌شوند و از زمان استقرارشان در استان یا قلمرو مربوطه تحت پوشش خدمات قرار می‌گیرند.
به این ترتیب، ۴ استان بریتیش‌کلمبیا، ساسکاچوان، انتاریو و کبک و همچنین، هر ۳ قلمرو یوکان، قلمروهای شمال غرب و نوناووت باقی می‌ماند که در آنها، یک دوره انتظار خدمات درمانی برای افرادی که به تازگی اقامت گزیده‌اند، اعمال می‌شود. این دوره انتظار در این مناطق، حتی برای تازه‌واردانی که شهروند کانادا هم هستند، اعمال می‌شود.
دوره انتظار می‌تواند حداکثر تا ۳ ماه پس از تاریخی باشد که فرد با تصمیم به اقامت دائم، به‌صورت فیزیکی وارد استان یا قلمروی موردنظر می‌شود.
شرایط پرداخت مالیات
درباره مالیات در نظر داشته باشید که شما باید در ۳ سطح فدرال، استانی و شهری، مالیات بپردازید. مالیات بر درآمد نه بر مبنای شهروندی، بلکه براساس اقامت اخذ می‌شود. هر فرد، پس از دریافت اقامت دائم، ملزم خواهد بود که برای درآمدهایی که در هر نقطه از جهان به دست می‌آورد مالیات بپردازد.
براساس قانون کانادا، دارایی‌های مهاجران تازه‌وارد، مشمول مالیات نمی‌شود.
نرخ‌های مالیات فدرال برای سال ۲۰۱۹ به شرح زیر است:
۱۵ درصد از اولین ۴۷,۶۳۰ دلار درآمد مالیات‌پذیر ۲۰.۵ درصد از آن بخش از درآمد مالیات‌پذیر که بین ۴۷,۶۳۰ تا ۹۵,۲۵۹ دلار قرار می‌گیرد ۲۶ درصد از آن بخش از درآمد مالیات‌پذیر که بین ۹۵,۲۵۹ تا ۱۴۷,۶۶۷ دلار قرار می‌گیرد ۲۹ درصد از آن بخش از درآمد مالیات‌پذیر که بین ۱۴۷,۶۶۷ تا ۲۱۰.۳۷۱ دلار قرار می‌گیرد ۳۳ درصد از درآمد مالیات‌پذیر بالاتر از ۲۱۰.۳۷۱ دلار